تاریخ نفت ایران بار دیگر ورق می خورد

روند همکاری‌های مطالعاتی ایران و روسیه در ٢ میدان نفتی بررسی شد
مهر 2, 1395
آغاز حفر چاه های اکتشافی در محدوده خلیج فارس/شمار دکل های حفاری اکتشافی افزایش می یابد
مهر 2, 1395
به گزارش روابط عمومی مدیریت اکتشاف، سید صالح هندی درخصوص شناخت بهتر قراردادهای جدید نفتی، درک اختلاف نظرها و بررسی مزایا و معایب آن با خبرنگار روزنامه صمت به گفتگو پرداخت. متن مصاحبه به این قرار است:

آقای هندی الگوهای قراردادی جدید را در چه گروهی از قراردادها طبقه بندی می‌کنید و در کجا به‌کار رفته است؟ در مورد قراردادهای اکتشاف چطور؟

به‌طور کلی تعاملات مالی صنعت نفت در دو قالب عمده سیستم‌های امتیازی یا سیستم‌های قراردادی انجام می‌پذیرد. روح کلی حاکم بر تعاملات امتیازی، واگذاری مخزن و یا میدان به شرکت بیگانه برای سرمایه­گذاری در تمام مراحل و دریافت بهره مالکانه و درصدی از درآمد خالص به عنوان مالیات، بدون هیچ دخالتی از طرف دولت میزبان می‌باشد. سیستم‌های قراردادی به دو گروه عمده قراردادهای "ارایه خدمات" و "قراردادهای مشارکت در تولید" تقسیم می‌شوند. قراردادهای خدماتی می‌تواند به شکل "صرفا خرید خدمات"، "بیع متقابل" یا "تقبل ریسک در ارایه خدمت" اجرا شوند. البته به تناسب وضعیت اقتصادی، فنی، مالی و ... می توان این الگوها را با هم ترکیب کرد. بررسی متن چارچوب کلی قراردادهای جدید موسوم به IPC حاکی از آن است که این الگو چیزی به‌جز نسل جدید و اصلاح شده قراردادهای بیع متقابل نیست و شباهت زیادی به نظام الگوی قراردادهای خدماتی عراق دارد که البته سعی شده است برخی از ایرادات و نقاط ضعف آنها برطرف شود. قراردادهای به‌کار برده شده در اکتشاف چیزی بین بیع‌متقابل و تقبل ریسک در ارایه خدمات بوده است. این نوع قراردادها، عموماً در کشف میادین نفت و گاز کاربرد دارند و در صورتی که کشفی صورت نپذیرد، قرارداد به خودی خود منتفی است. در حقیقت شما خدمات مدیریت ریسک طرف مقابل را بدون سهیم شدن در ریسک خریداری کرده‌اید.

دیدگاه ها بسته شده است